Утрински Весник
Сунчица Уневска
„Вечна куќа“, претставата со која на 7 декември ќе се отвори новата зграда на Стариот театар, е приказна за луѓето и за времињата, тоа е приказна за опстојувањето и за изминувањето на времето. Зошто „Вечна куќа“?
- Во поднасловот на драмата има една мантра која беше многу ослободувачка за мене во текот на пишувањето. Таа мантра гласи: „Трагедија + време = комедија“. Се работи за куќа изградена на брегот на Вардар во 1492 година од семејството Бенвениста, кое стигнало на Балканот непосредно пред прогонот на 500.000 Евреи од Иберискиот Полуостров во време на императорката Изабела Католичката. Во таа одисеја од пред пет века се појавуваат голем број реални и историски фантоми, но центарот на драмското дејство е Стела Бенвениста, која како десетгодишно девојче е прогонета за време на Втората светска војна, а се враќа од Ерусалим како старица за да ја земе во владение својата родна куќа. Таа куќа станува имотноправен проблем во кој се замешуваат уште стотина сопственици, со тоа што секој од нив има аргумент за да ја докаже сопственоста. Во таа смисла, колку што „Вечна куќа“ е метафора за Македонија, толку е метафора и за цела планета.